هیچ باغبونی رو سرزنش نمیکنن ک چرا دور باغ خودش رو حصار و پرچین کشیده چون باغ بی دیوار از آسیب مصون نیس و میوه و محصولی برا باغبون نمیمونه،هیچکس با نام و بهونه آزادی دیوار خونه خودش رو برنمیداره و شبا در حیاطش رو باز نمیزاره چون خطر رخنه دزد جدی هس،هیچ صاحب گنج و گوهری هم جواهرات خود رو بدون حفاظ در معرض دید رهگذران نمیزاره ک بدرخشه و جلوه کنه….
هرچیزی ک قیمتی تر باشه درصد مراقبت از اون بالاتر میره.هرچی ک نفیس تر باشه ترس ربودن و غارت اون بیشتره و مواظبت از اون لازم تر.اینها همه فرمان عقل و اقتضای تجربه ست.اگر در شیشه عطر رو باز بزاریم عطرش میپره،اگ در مقابل پنجره اتاق توری نزنیم از نیش پشه ها و مزاحمت مگس ها در امان نیستیم.وقتی راه ورود پشه ها رو میبندیم خودمون رو مصون کردیم نه محدود و زندانی.
وقتی درخونه رو میبندی خونه خودت رو از ورود بیگانه و نگاه های مزاحم در پناه قرار دادی نه اینکه خودت رو در قید و بند و حصار افکنده باشی.قرآن می فرماید:زنان خودآرایی و خودنمایی و عشوه گری نکنند تا مورد آزار بیمار دلان قرار نگیرند.
اگر برای ایمنی خودمون و آسودگی از شر مزاحمان خودمون رو بپوشونیم نه کسی ایراد میگیره و نه اگرهم ایراد بگیره اعتنا میکنیم.زن بخاطر ارزش و کرامتی ک داره باید محفوظ بمونه و خودش رو حراج نکنه.زن بخاطر عصمتی ک داره نباید بازیچه هوس گرگ های درکمین نشسته،بشه.گوهر عفاف و پاکی کم ارزش تر از طلا و پول و محصول باغ و وسایل خونه نیست.دزدان ایمان و غارتگران شرف هم فراوان اند…..????